به عنوان یک مهندس محلی ابر، من همیشه شیفته دنیای پویا و پویا کوبنته ها هستم. اخیرا یک پیشرفت جالب توجه رخ داده که توجه ما را جلب کرده است: حذف ی AML در کوبنته ۲. ۰ و تغییر به سمت روش های مدیریت تنظيمات متفاوت. در این مطلب وبلاگی، ما به دلایل این تغییر توجه می کنیم و استراتژی های ابتکاری گروه مهندسی قابلیت امنیت سایت گوگل را مورد بررسی قرار می دهیم و چشم انداز آینده کوبنته را روشن می کنیم.
اول، بگذارید به یاد آغاز حقیر ی AML در کوبنتر بیفتیم. این قالب کارآمد و قابل خواندن انسان بود که به کاربران امکان می داد بدون هیچ مشکلی تنظيمات اپلیکیشن خود را تعیین کنند. اما با افزایش پیچیدگی های کوبنتر، محدودیت های ی AML بیشتر مشخص می شد. انتشار پرونده های ی AML مدیریت گسترده ی مجموعه های بزرگ را به خصوص در زمینه ی کارایی، قابلیت نگهداری و امنیت، سخت می کرد.
وارد عصر کوبر نت های ۲۰. ۰ شوید، جایی که تیم امنیت شبکه گوگل پیشگام یک روش جدید برای مدیریت تنظيمات شده است. آن ها به یک راه حل انعطاف پذیر و پویاتر - بیزل، ابزار تولید نرم افزاری آزاد پرداخته اند. با استفاده از بیزل، گوگل هدفش رفع پیچیدگی هایی است که از مدیریت پرونده های یکپارچه ی ی AML سرچشمه می گیرد.
بزل برخوردار از برتری های بسیاری است که چالشی را که در زمینه مدیریت سیستم های کوبنریت با آن مواجه می شویم پاسخ می دهد:
۱. Modularity: بزل به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا بیانیه های کوبر نت را به واحدهای کوچک تر و قابل کنترل تری که به آن ها قانون می گویند تقسیم کنند. این modularity به توسعه دهندگان امکان تمرکز بر قطعات مختلف و کاهش خطر عواقب ناخواسته در هنگام تغییرات در پرونده های بزرگ YAML را می دهد.
۲. Performance: مکانیزم رمزگذاری بزل با بهره برداری از نتایج پیش پرداخت شده، سرعت تولید برنامه را به طور محسوسی سرعت می دهد و زمانی را که برای گسترش یا بازسازی اپلیکیشن ها در یک مجموعه کوبنته نیاز است کاهش می دهد.
۳. ** امنیت **: با استفاده از بیزل، سیستم امنیتی گوگل می تواند قوانین امنیتی سخت تری را در سطح رمز اجرا کند تا فقط افراد مجاز به دسترسی به اطلاعات حساس در بیانیه ها دسترسی داشته باشند.
۴. قابلیت گسترش: سیستم تولید گسترده بزل به جای موازی سازی بیشتر، گسترش سریع و توسعه کاربرد در سرتاسر مجموعه های کوبنته را حتی در محیط های بزرگ، امکان پذیر می سازد.
در حالی که بخش مدیریت دستورالعمل های گوگل به عنوان بیل برای مدیریت سیستم ها استفاده می شود، باید تصدیق کرد که این تغییر سیستم ها به طور کامل سیستم های امنیتی ی AML را از کار نینداخته است.
در پایان، تحولات مدیریت شبکه های ابری برای مهندسین بومی مثل ما جای خود را به عنوان یک مورد بررسی جالب توجه می دهد. تصمیم شرکت گوگل برای تغییر دادن ی AML به جای یک سیستم انعطاف پذیر و پویا نشان می دهد که اهمیت رفع مشکلات ناشی از مدیریت شبکه های پیچیده ای مثل کوبنتس تا چه حد است. همچنان که پیش می رویم، جالب خواهد بود که ببینیم این روند چگونه بر جامعه گسترده ی کوبنتس تأثیر می گذارد و چه راه حل های ابتکاری دیگری در پاسخ به این روند پدیدار می شود.